dinsdag 30 augustus 2016

Kleine wasjes, grote wasjes, gooi maar in de wasmachine

Bibi is ondertussen alweer ruim 4 weken thuis, gelukkig maar, want de enige reden waarom we op korte termijn in het ziekenhuis willen zijn (naast de reguliere controleafspraken) is voor de bevalling.
Bibi gaat wel redelijk oké, ze spuugt de laatste tijd alleen wel heel veel. 5-6 keer per dag is geen uitzondering, vandaar ook de titel van deze blog. De wasmachine draait overuren!
Haar voeding wordt daarom elke dag ook wel afgewisseld met ORS en 's nachts laten we extra water inlopen via de sonde zodat we niet met uitdrogingsverschijnselen geconfronteerd worden. Bibi is na het spugen altijd een soort van opgelucht, verdrietig wordt ze er gelukkig niet van. Gevolg van al dat spugen is wel dat er bijna altijd 1 van ons binnen een straal van 10 meter moet zijn  want anders kun je te laat zijn en spuugt ze alles onder. Als Bibi naar bed gaat, gaat er dus ook altijd 1 van ons met haar mee. Nu slaapt ze gelukkig nooit vroeg dus dat is niet zo erg.
Het verschil tussen goed en slecht is bij Bibi niet zo groot, als Bibi maar thuis is dan zeggen we al snel dat het wel goed gaat, maar het kan binnen een dag ook weer mis zijn doordat ze altijd last heeft van slijm wat ze niet lekker kan verwerken...wij zijn dan ook op de dagen dat het allemaal wat minder is vooral bezig om te doen wat we kunnen zodat Bibi uit het ziekenhuis kan blijven. 

Gelukkig zijn we samen sterk en hebben we veel positieve afleiding van Matts.
Bibi heeft gelukkig ook momenten waar we van kunnen genieten. Op sommige momenten lijkt ze echt even contact te maken op haar manier als we bijvoorbeeld haar handjes vastpakken en haar gezichtje aanraken en op andere momenten/dagen lijkt ze op een hele andere wereld te zijn. Wel merken we altijd dat ze het fijn vindt om in de wandelwagen te zitten als we lekker een rondje gaan lopen, dat doen we dus ook regelmatig aangezien Matts ook altijd wil spelen in de speeltuin of lekker voetballen. Genieten van de kleine momenten dus, en dat doen we zeker😃!  

In de vorige blog schreef ik dat we misschien zuurstof en een saturatiemeter thuis zouden krijgen als de opname nog langer zou gaan duren, dat is er toen niet van gekomen omdat we uiteindelijk gelukkig naar huis konden. Toch zullen die hulpmiddelen er wel gaan komen, omdat de luchtwegproblemen van Bibi helaas een terugkerend probleem zijn. Als ze dan een beetje zuurstofbehoefte heeft dan kunnen we dat thuis regelen waardoor we minder lang in het ziekenhuis hoeven te blijven of een ziekenhuisopname misschien zelfs kunnen voorkomen. Zeker als onze 2de kleine man er straks bij is willen we natuurlijk zo min mogelijk in het ziekenhuis verblijven.

Gelukkig is de zomer deze maand toch een beetje losgekomen en daar hebben we ook lekker van genoten. Veel voetballen met Matts in de tuin, lekker een paar dagen naar het strand als Bibi naar de opvang was en veel wandelen. Zo hebben we weer even kunnen opladen na de opname van Bibi.

We hebben ook nog gekeken bij een andere opvang voor Bibi in Uithoorn. We zijn heel blij met de opvang waar ze nu heen gaat (Zigzag) maar het is wel elke keer een half uur heen en een half uur terug rijden terwijl de opvang in Uithoorn 5 min rijden is. We zijn er nog niet helemaal uit wat we gaan doen, maar we hebben ook de tijd om daar een goede beslissing over te nemen...dat wordt dus nog vervolgd.

Voor Matts is er nu eindelijk een nieuwe fase aangebroken, hij mag naar school. Hij vond zijn 1ste dag heel leuk dus volgens mij wordt dat een succes! 

Dit zal de laatste blog zijn voor de gezinsuitbreiding, dus spannende tijden breken nu weer aan. We zijn heel benieuwd hoe het straks allemaal zal gaan lopen als we met z'n 5en zijn, we hebben er in ieder geval heel veel zin in😃😃

Liefs Dennis & Rianne