En we zijn weer thuis!

Om een vervolg te geven aan de vorige blog....Bibi was in het weekend (1,5 week geleden) niet op haar best. Op zaterdag sliep ze de hele dag en had ze 's avonds 40 graden koorts, en op zondag was ze bijna de hele dag door aan het huilen. Halverwege de dag kwamen we er ook nog achter dat er voeding via haar wond uit haar buik naar buiten kwam. Uiteraard gebeuren zulke dingen in het weekend en ondanks dat je dan in het ziekenhuis bent, kunnen ze dan toch heel weinig voor je betekenen. We konden in ieder geval concluderen dat het medicijn wat vrijdag gestart was nog geen enkel resultaat opleverde want Bibi bleef voeding spugen.

Vorige week dinsdag werd besloten om een duodenum sonde te plaatsen, dit is een sonde die via de neus wordt ingebracht en dan via de maag direct naar de darm gaat...zo komt de voeding dus niet meer in de maag terecht. Het plaatsen hoeft niet onder verdoving maar was niet zomaar gebeurt. Er moesten meerdere keren foto's gemaakt worden om te kijken of de sonde goed lag. Uiteindelijk gelukt! Al onze hoop was op deze sonde gevestigd, dit moest het zijn, anders waren we wel een btje door de mogelijkheden heen. Omdat de voeding direct in haar darm komt, moet het wel langzamer inlopen en zit Bibi op het verschonen na 24 uur per dag aan de voedingspomp. We begonnen woensdag heel langzaam op 20ml/h en dat leek best goed te gaan, vervolgens donderdag naar 33ml/h maar dat werd al wat ongemakkelijker en Bibi spuugde hierbij vrij regelmatig kleine hoeveelheden voeding. Ondanks dat ging de snelheid op vrijdag naar 46ml/h (dat is het minimale om voldoende binnen te krijgen maar ook meteen het maximale omdat de darmen het anders niet aankunnen) maar dat werd een drama, Bibi ging weer heel veel spugen. Was dit het dan ook niet? Er werd een nieuwe foto gemaakt om te kijken of de sonde nog wel goed lag, hij lag nog wel goed maar hij zat maar net in de darm, hij mocht dus wel wat dieper. Toen ze dat gingen proberen bleek dat de sonde helemaal niet meer goed lag want hij krulde op in de maag, dat bleek ook toen er weer allemaal voeding uit de buikwond was gekomen (dat zou natuurlijk niet kunnen als de voeding rechtstreeks de darm ingaat).
Op vrijdagmiddag om half 3 werd besloten dat de sonde opnieuw moest, en om half 12 's avonds was er eindelijk de bevestiging dat ie weer goed zou liggen.

Vanaf dat moment ging het gelukkig veel beter. Bibi kreeg op zaterdag de voeding eerst weer op stand 33ml/h maar die kon een dag later weer omhoog en nu hield ze de voeding wel binnen. Fijn dus, want dan kan ze weer wat gaan aankomen! Helaas betekent het niet de de hoestprikkel en de braakneigingen voorbij zijn, die gaan onverminderd door. Nu komt er alleen steeds veel slijm en iets van maagsap uit, qua comfort is Bibi er dus niet op vooruit gegaan..

Maandagochtend hebben we nog Sinterklaas gevierd in het ziekenhuis en in de middag konden we Bibi meenemen naar huis. Als het goed blijft gaan met de voeding dan zal er gekeken worden naar een permanente oplossing voor de duodenum sonde zodat ze niet altijd die sonde door haar neus en keel houdt...dat is namelijk ook weer niet echt bevorderlijk voor de slijmvorming.

We zijn blij dat het met de voeding nu beter gaat, maar we zien nog geen gelukkig meisje....dus het zal zoeken blijven naar manieren om het voor haar zo prettig mogelijk te houden, Voor nu zijn we in ieder geval weer lekker met z'n 5en thuis!

Fijne feestdagen!!

Liefs Dennis & Rianne